... με τον κινηματογραφικό τομέα Π.Ο.Φ.Π.Α.

Παρασκευή 31/1/2020

Stanley Kubrick
Το χρήμα της οργής (The killing) (1956

Ξέφρενος ρυθμός, εξαιρετική ασπρόμαυρη φωτογραφία, σε αυτήν την low budget ταινία, όπου κυριαρχεί μια μεθοδικά σχεδιασμένη πλεκτάνη, η οποία θα οδηγήσει στην μεγάλη ληστεία. Τα επαναλαμβανόμενα πλάνα στον ιππόδρομο ενισχύουν την μη γραμμική απόδοση της ιστορίας με τα επαναλαμβανόμενα μπρος-πίσω. Η σκηνοθεσία "καταπίνει" τις ερμηνείες των ηθοποιών.












Σάββατο 23/11/2019

Francois Truffaut
Τα 400 χτυπήματα (1959)

Η πρώτη μεγάλου μήκους και αυτοβιογραφική ταινία του σκηνοθέτη, αποτέλεσε επανάσταση κινηματογραφικής αφήγησης για την εποχή της, ως προπομπός του κινήματος της γαλλικής nouvelle vague.

Ο έφηβος Antoine Doinel (Jean-Pierre Léaud) ασφυκτιά ανάμεσα στους αδιάφορους γονείς του και στο καταπιεστικό συντηρητικό σχολείο του. Ο θεατής στο ρόλο του ψυχολόγου, του αναμορφωτήριου, πληροφορείται μέσα σε ελάχιστα λεπτά το ιστορικό... ενός μελλοντικού εγκληματία.
Μαυρόασπρα πλάνα, χωρίς ίχνος υποκειμενικότητας, περιγράφουν τις παριζιάνικες γειτονιές του τέλους της δεκαετίας του πενήντα και τον υπόγειο κοινωνικό αναβρασμό και την αμφισβήτηση του καθωσπρεπισμού, που οδήγησαν κάποια χρόνια αργότερα στην εξέγερση του Μάη του 1968.



Σάββατο 9/3/2019

Sydney Pollack
Σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν (they shoot horses, don't they?) (1969)

 Σε αυτό το προφητικό δράμα, στην Αμερική του μεγάλου κραχ, ο σκηνοθέτης, κινηματογραφεί ένα πρόδρομο των σημερινών reality shows. Απελπισμένοι άνθρωποι γίνονται τα θύματα της βιομηχανίας της showbiz. Ρίχνονται ανυπεράσπιστοι στην αρένα σε έναν διαγωνισμό χορού μέχρις εσχάτων για το έπαθλο των 1500 δολαρίων και καταβροχθίζονται από τον αμοραλιστή ιμπρεσάριο και τα αδηφάγα πλήθη που αυτός ελέγχει και καθοδηγεί με μαεστρικά δολοπλόκο τρόπο. Εξωφρενικός ρυθμός, καταιγιστικό μοντάζ, συναρπαστικές ερμηνείες, μια ταινία σκληρής καταγγελίας, πάντα επίκαιρη που δίνει την εντύπωση ότι μονάχα τα ρούχα και τα χτενίσματα των ηθοποιών σε παραπέμπουν στην μακρινή δεκαετία του '30.







Σάββατο 20/102018

Jim Jarmusch
Night on Earth  (1991)

Σπονδυλωτή ταινία με πέντε φαινομενικά ασύνδετα μεταξύ τους φιλμάκια με μόνο κοινό στοιχείο ότι περιγράφουν νυχτερινές ιστορίες που εκτυλίσσονται ταυτόχρονα σε πέντε διαφορετικές πόλεις ανά τον κόσμο. Με το γνωστό αντισυμβατικό μπλαζέ στυλ με μπόλικο χιούμορ και επιτηδευμένα ανεπιτήδευτο τρόπο  ο σκηνοθέτης γεμίζει την οθόνη με τύπους που δεν θα τους έλεγες ... της διπλανής πόρτας.











Σάββατο 8/4/2017


Ián Kadár Elmar Klos
Το μαγαζάκι της κεντρικής οδού-Obchod na korze (1965)

Ρεσιτάλ ερμηνείας από τους Ida Kaminska και Josef Kroner σε αυτήν την συγκινητική ταινία με θέμα το Ολοκαύτωμα και τον τρόπο που επέδρασε στην ζωή των απλών ανθρώπων.
Το  ατομικό συμφέρον, η επιθυμία για γρήγορο πλουτισμό και κοινωνική αναρρίχηση, η έλλειψη ιδανικών και εξιδανικευμένων προτύπων, οπλίζουν το χέρι του λαού και τον κάνουν συνεργό στο πιο αποτρόπαιο έγκλημα της ιστορίας. Μια κοινωνία άρρωστη που καθοδηγείται στο μίσος για το διαφορετικό, ενώ παράλληλα εθίζεται στην λατρεία της απροκάλυπτης βίας, του στόμφου, της πομπώδους μεγαλομανίας και της υποταγής στις διαταγές του παντοδύναμου ηγέτη-φύρερ, γίνεται δολοφονικό εργαλείο και αναλαμβάνει να κάνει την "βρώμικη δουλειά" για λογαριασμό του.
Μέσα από την εσωτερική σύγκρουση του 'Tono' Brtko, του καθημερινού ανθρώπου, με τον ίδιο του τον εαυτό, ο θεατής έρχεται αντιμέτωπος με τα δικά του αδιέξοδα και καλείται να μετρήσει τις αντοχές του. 

Τρίτη 21/3/2017

Michelangelo Antonioni
Professione: reporter-Επάγγελμα: ρεπόρτερ (1975)

Ένα υπαρξιακό φιλοσοφικό δράμα σε περιτύλιγμα θρίλερ αρχικά και road movie στην συνέχεια.
Η αναζήτηση νέας ταυτότητας, μια τυχοδιωκτική παρόρμηση που οδηγεί στον θάνατο.
Μαγική κίνηση της κάμερας που αφηγείται ανεξάρτητα από την ηχητική μπάντα και το περίφημο επτάλεπτο μονοπλάνο πίσω από τα κάγκελα στο παράθυρο του ξενοδοχείου de la Gloria που βλέπει στην πλατεία των ταυρομαχιών. Το βλέμμα μαγνητίζεται ενώ η δράση εξελίσσεται πίσω από τον φακό.








Παρασκευή 3/2/2017

Julien Duvivier
Pépé le Moko (1937)

Ανάμεσα στον γερμανικό εξπρεσιονισμό  και στο αμερικάνικο φιλμ νουάρ εντάσσεται αυτή η γαλλική ταινία που ανήκει στο είδος του ποιητικού ρεαλισμού.
Στην δαιδαλώδη συνοικία του Αλγερίου, την Casbah, κρύβεται από την αστυνομία και βασιλεύει ο Pépé le Moko ένας δανδής κακοποιός... που όταν χρειάζεται ξέρει να εκδηλώνει και τον πλούσιο συναισθηματικό του κόσμο. Μια femme fatale θα τον τραβήξει έξω από τον λαβύρινθο που τον προστατεύει για να ακολουθήσει η σύλληψη του και το μοιραίο τέλος.
Καλογυρισμένη ταινία, ειδικά τα πλάνα που απεικονίζουν την αραβική συνοικία είναι όλα μέσα σε στούντιο. Αφελείς οι ερμηνείες των ηθοποιών εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων σε δεύτερους ρόλους.
Στο φόντο της ταινίας η αντίθεση ανάμεσα στην Γαλλική αποικιοκρατική νοοτροπία και στο ντόπιο μουσουλμανικό πληθυσμό με το κόμπλεξ κατωτερότητας, που επιλέγει την περιθωριοποίηση ή την γλοιώδη υποταγή.



Σάββατο 19/11/2016

Elem Klimov
Idi i smotri (Έλα να δεις) 1985

Λευκορωσία 1943. Ένα επικό αντιφασιστικό, αντιπολεμικό δράμα με έντονα στοιχεία σοσιαλιστικού ρεαλισμού. Η φρίκη του πολέμου μέσα από τα μάτια ενός δεκατετράχρονου παιδιού. Εικόνες που καθηλώνουν, όπως για παράδειγμα η σκηνή στον βάλτο με τα κοντινά πλάνα και με την ηχητική μπάντα να παρασύρει τον θεατή.
Ακολούθησε δεκάλεπτο ντοκιμαντέρ με συνέντευξη του σκηνοθέτη. Χρησιμοποιήθηκε η τεχνική του υπνωτισμού για να μπορέσει ο μικρός ερασιτέχνης ηθοποιός να αντεπεξέλθει από τις υπερβολικά σκληρές σκηνές.
Χωρίς να έχει τον λυρισμό και την εσωτερικότητα της ταινίας "Τα παιδικά χρόνια του Ιβάν", του Andrei Tarkovski, η ταινία, χάρη στην δυνατή φωτογραφία, το ευφάνταστο μοντάζ και την "αποκαλυπτικά" (για να αναφερθούμε και στον τίτλο, που παραπέμπει στην αποκάλυψη του Ιωάννη) αφοπλιστική ερμηνεία του Aleksey Kravchenko κατέχει δικαιωματικά μια θέση ανάμεσα στις καλύτερες ταινίες με θέμα τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.

Σάββατο 22/10/2016

Alejandro Jodorowski
Santa Sangre (1989)

Ένα πολυεπίπεδο, γεμάτο συμβολισμούς θρίλερ, με προεξάρχουσα την σχέση μητέρας-γιου να δίνει τον τόνο. Έντονος ρυθμός, που διακόπτεται μόνο από τα flashback, και πλήθος σουρεαλιστικών, αλληγορικών πλάνων. Από το κελί του ψυχιατρείου και μια σειρά καθοδηγούμενων σεξουαλικών φόνων, πίσω στα χρόνια του τσίρκου και των παιδικών τραυμάτων. Ο Fenix (Axel Jodorowski), κληρονόμος μιας δυτικότροπης ,λάγνας εξουσιαστικής αποικιοκρατικής αντίληψης γίνεται το εκτελεστικό όργανο, τα κομμένα χέρια της μητέρας του Concha (Blanca Guerra), μιας Λατινικής Αμερικής που μαστίζεται από την μιζέρια, τις υπερφυσικές δοξασίες και την αυτοκαταστροφή.






Κυριακή 19/6/2016

Paolo Sorrentino

Il divo- Η συναρπαστική ζωή του Giulio Andreotti (2008)


O Toni Servillo υποδύεται τον Χριστιανοδημοκράτη  πολιτικό και επτά φορές πρωθυπουργό και γερουσιαστή Guilio Andreotti. Με στυλιζαρισμένη σκηνοθεσία, εξαιρετικό μοντάζ και ευφυή χρήση κινηματογραφικών εφέ και τεχνικών κινηματογραφικής αφήγησης π.χ. αργή κίνηση, χρησιμοποίηση μουσικών φράσεων εν είδει σελιδοδεικτών, ο σκηνοθέτης αναβαθμίζει μια κατά τα άλλα αδιάφορη θεματικά ταινία, η οποία δεν έχει να δώσει τίποτα άλλο στον θεατή, πέρα από μια εύκολη λαϊκίστικη θεώρηση, ότι στον κόσμο της πολιτικής κυριαρχούν τα σκάνδαλα, οι διαπλοκή, οι διασυνδέσεις με την μαφία κ.λ.π. 










Κυριακή 12/6/2016

Ettore Scola
Μια ξεχωριστή μέρα-Una giornata particolare (1977)

Ένας απολυμένος από το φασιστικό καθεστώς του Μουσολίνι, εκφωνητής του ραδιοφώνου (Marcelo Mastroianni) και μια νοικοκυρά (Sofia Loren) με έξη παιδιά, μένουν μόνοι στο οικοδομικό συγκρότημα καθώς όλοι οι κάτοικοι της πόλης έχουν πάει στις γιορταστικές εκδηλώσεις για την υποδοχή του Χίτλερ.

Μια εξονυχιστική ανάλυση της μαζικής υστερίας που προκάλεσε στον ιταλικό λαό η άνοδος του φασισμού, τα σαθρά πρότυπα που προσπάθησε να επιβάλλει στην κοινωνία, η ικανότητα του να εισχωρεί στην καθημερινότητα διαμορφώνοντας μια ρηχή, πομπώδη, κιτς αισθητική, υποτιθέμενης μεγαλοπρέπειας.

Η ταινία με προσεκτικά σταδιακά βήματα, με πλάνα περιεκτικά και ενίοτε συμβολικά, παρακολουθεί την βίαιη πολιτική και φεμινιστική ωρίμανση της Antonietta.

H απουσία soundtrack, η οποία αντικαθίσταται από τους λόγους των δικτατόρων, τα πολεμοχαρή σχόλια των εκφωνητών των παρελάσεων και των εκδηλώσεων καθώς και τα στρατιωτικά εμβατήρια, εντείνουν το αδιέξοδο των πρωταγωνιστών και λειτουργούν, σαν καταλύτης στις επιλογές τους.

Σάββατο 11/6/2016

Stephen Frears
Επικίνδυνες σχέσεις- Dangerous Liaisons (1988)

Επιτυχημένη μεταφορά, αλλά με διαφορετικό αφηγηματικό στυλ, του επιστολικού μυθιστορήματος του Choderlos de Laclos. Ταινία εποχής με φόντο την προεπαναστατική Γαλλία. Μηχανορραφίες και παιχνίδια σεξουαλικής επιβολής, εκτός ορίων, από τους μετρ Glenn Close και John Malkovitc.

Ο υποκόμης του Valmont στην τελευταία του μεγαλοφυή κίνηση ματ, αφήνεται να σκοτωθεί για να εξοντώσει την μεγάλη του αντίπαλο την μαρκησία του Merteuil. Όταν η ανθρώπινη ευφυΐα προσπαθεί να ελέγξει το ερωτικό ένστιχτο και να το χρησιμοποιήσει για ιδιοτελείς σκοπούς, γεννιούνται  τέρατα.






Σάββατο 26/3/2016

Christopher Smith
Ναυαγοί στην παράνοια- Triangle (2009)



Ένα φιλοσοφικό δοκίμιο πάνω στον αέναο κύκλο των μετενσαρκώσεων της ανθρώπινης ψυχής και στον αγώνα της να ξεφύγει από την μοίρα της και να κατακτήσει την αθανασία... σε συσκευασία ταινίας τρόμου. Καλός ρυθμός, δίνει πολλές σκηνοθετικές βοήθειες, αλλά αδύναμη ερμηνεία από το σύνολο των ηθοποιών.











Κυριακή 14/6/2015

William Friedkin
Ο εξορκιστής - The Exorcist (1973)



Όταν η Ιατρική επιστήμη... σηκώνει τα χέρια ψηλά. Με αδύναμο, συντηρητικό, έως προπαγανδιστικό σενάριο, την ταινία αποζημιώνει η εκπληκτική φωτογραφία, η αφηγηματική σαφήνεια και η σκηνοθετική προσέγγιση.
















Κυριακή 31/5/2015

Sam Raimi
The Evil Dead I (1981)

Ψυχαγωγική low badget ταινία τρόμου, επιπέδου... λούνα παρκ, με εμφανείς σεναριακές αδυναμίες και ανύπαρκτη ερμηνεία από τους πρωταγωνιστές.
Παρ' όλα αυτά, στο είδος της, έχει αρκετές σκηνοθετικές αρετές και πρωτοτυπία και γρήγορο μοντάζ που καθηλώνει.
Για κάποιον που δεν είναι fun του είδους- και αφού απομονώσει την splatter διάσταση- μπορεί να απολαύσει την κινηματογραφική τεχνική.
Δεν ξέρω αν ήταν επιτηδευμένο, κάποια στιγμή η υπερβολή οδηγεί σε κωμικά μονοπάτια.












Τετάρτη 20/05/2015

Hiroshi Teshigahara
Tanin no kao- The face of another (1966)

Ασπρόμαυρο γιαπωνέζικο, φουτουριστικό, ψυχολογικό θρίλερ. Σταδιακά κλιμακούμενη ένταση, μεστοί διάλογοι, πρωτότυπες και άκρως λειτουργικές σκηνοθετικές οδηγίες. Παράλληλη διήγηση δυο διαφορετικών ιστοριών, με κοινό σημείο την αισθητική παραμόρφωση του προσώπου των πρωταγωνιστών. Μια μελέτη επάνω στην αισθητική της εμφάνισης και στην ταυτότητα του υποκειμένου και ταυτόχρονα μια κριτική προσέγγιση στην ίδια την ψυχολογική θεραπεία και υποστήριξη. Η απώλεια των χαρακτηριστικών του προσώπου αλλοιώνει την ψυχοσύνθεση του ανθρώπου σε ότι αφορά τον τρόπο που τον βλέπουν ή τον τρόπο που βλέπει εκείνος τους άλλους; Μια πρόσθετη μάσκα βοηθά τον ασθενή να ενσωματωθεί στην κοινωνία ή τον βοηθά να δραπετεύσει από την μέχρι πριν λίγο εικόνα του;
Μια ταινία που καταφέρνει να ξεφύγει από την περιπτωσιολογία των περιστατικών που περιγράφει και να αναδείξει τα πολιτισμικά αδιέξοδα της μεταπολεμικής-μετατραυματικής Γιαπωνέζικης κοινωνίας που επέζησε της πυρηνικής κόλασης.




Κυριακή 22/3/2015

Terence Fisher
Dracula (1958)



Εμβληματική ταινία τρόμου που περιλαμβάνει όλα τα σκηνοθετικά χαρακτηριστικά του είδους. Παιχνίδι της φωτογραφίας με τα χρώματα και τις σκιές, την θέση της κάμερας κ.λ.π. Ο σκηνοθέτης επικεντρώνει στην σεξουαλική έλξη ανάμεσα στον κόμη Δράκουλα και στα θύματά του. Από την μια μεριά το αποστειρωμένο επιστημονικό ιατρικό περιβάλλον, συνεπικουρούμενο από την θρησκεία και από την άλλη το υπερβατικό, το άγνωστο και ακριβώς γι' αυτό μη ελέγξιμο, αλλά θελκτικό αντίβαρο του. Ένα παιχνίδι εξουσιών για την επικράτηση με φόντο τις δαγκωματιές στον λαιμό.








Κυριακή 8/3/2015

Robin Hardy
Το Καταραμένο Σκιάχτρο- The Wicker Man (1973)






Μια αστυνομική ταινία "παντρεμένη" με έντονα στοιχεία νεοπαγανιστικού φολκλόρ. Λείπει το δέσιμο μεταξύ τους, αλλά βλέπεται ευχάριστα. Προσπαθεί να γίνει cult αλλά μάλλον καταφέρνει να δημιουργήσει ένα cult κοινό.
















Σάββατο 7/3/2015

Paolo Sorrentino
Οι συνέπειες του έρωτα-Le conseguenze dell’amore (2004)






Η επίπεδη ζωή, η ρουτίνα είναι για τον ήρωα τρόπος ζωής ή τιμωρία; Ελέγχει ή ελέγχεται από την καθημερινότητα του.Με φορμαλιστική αφήγηση, στυλ φιλμ νουάρ, υπολογισμένες δόσεις σασπένς. δυνατό σενάριο, εκπληκτική εσωτερική ερμηνεία από τον Toni Servillo.
















Κυριακή 8/2/2015

Alfred Hitchock
Τα πουλιά-The birds (1963)

Από τον μετρ του σασπένς, η κορυφαία ταινία τρόμου. Η σκηνή στο εστιατόριο, η διαφορετικές απαντήσεις της κοινωνίας στην επικείμενη μάστιγα. Η αιχμαλωσία των παπαγάλων που προκαλεί την εκδικητική μανία της φύσης; Απουσία soundtrack, καταιγιστικό μοντάζ.

                                                               

                                                               


                                                               

                                                                  Michelangeno Antonioni
                                                                  Η κραυγή-Il grido (1957)

Με την φόρμα του ιταλικού νεορεαλισμού, ένα ευρωπαϊκό road-movie, των ξεριζωμένων ψυχικά και κοινωνικά μετά την καταστροφή του Β' παγκόσμιου πόλεμου. Ομίχλη-Φυλακή. Ο ήχος των βημάτων στην τελευταία σκηνή.















Κυριακή 11/1/2015


Robert Wiene
Το εργαστήριο του Δρ. Καλιγκάρι- The Cambinet of Dr. Caligari

Ένα όνειρο; Μια ψυχική αρρώστια, Μια προφητεία;
Μια από τις πολλές προσπάθειες να αποδοθεί το έργο στην μεγάλη οθόνη. Ένα αριστούργημα του γερμανικού εξπρεσιονισμού

Δεν υπάρχουν σχόλια: